donderdag 5 juni 2003

Je maakt mijn dag
"Je hebt mijn dag gemaakt", riep het meisje van de bakkerij hem na. Hij draaide zich om met een grote grijns en twinkelende ogen. Zijn stappen leken iets veerkrachtiger terwijl hij de straat uitliep.
"Je hebt mijn dag gemaakt." Het is een leuke zin om te horen. Als je je uit je bed moest slepen en tegen de dag opziet die voor je staat. Als je er niets boeienders staat te wachten dan enkele vergaderingen en een computer. En dan uit het niets, gewoon door een vriendelijke lach, heb je iemand anders zijn dag gemaakt.

"Ik wil ook iemands dag maken", dacht ik. Ik wil ook blij en vrolijk achter mijn bureau kruipen. En toen ik mijn lachende zelf in de winkelruit zag bedacht ik opeens dat mijn dag al gemaakt was.

Geen opmerkingen: