Kruimel

Nutteloos
De spin liet zich aan zijn zilveren draadje naar beneden zakken. Hij bungelde wat en keek rond.
"Het is niet meer wat het geweest is."
In de hoek tussen de spade en de deurstijl was een andere spin aan zijn net begonnen. De eerste spon zijn weg tot bij de deurstijl en klopte met zijn pootje op de rug van de ander.
"Het heeft echt geen zin meer. Kijk eens om je heen. Er is hier geen plaats meer voor ons spinnetjes. Vroeger konden we hier naar hartelust onze webben hangen. De hele ruimte hing vol, het was een waar paradijsje, maar kijk nu."
"Ja, als ons werk is verdwenen. Dat wil toch niet zeggen dat we niet opnieuw kunnen beginnen. Ze hebben inderdaad alles weggemaaid. Al onze webben, al onze netten, maar we kunnen hier toch nog steeds wonen?"
Op dat moment werd de deur opengesmeten en kwam er een gigantisch groot wezen binnen. Hij liep met zijn hoofd pardoes tegen het net. Het hele spinsel scheurde los en bleek plakken in zijn gezicht.
Er klonk heel wat gerommel en plots nam dat grote ding een borstel uit de hoek en maaide daar de enkele spinnenwebben die er nog waren mee weg.
De twee spinnetjes waren snel in de nok gekropen om niet vertrappeld te worden en keken verbouwereerd toe, terwijl de deur werd dichtgeklapt.
"Ik zei toch dat er geen plaats meer is voor ons in dit tuinhuisje", zei de eerste stilletjes. "Er staat daar ietsje verder een mooie haag. Misschien kunnen we naar daar emigreren?"