vrijdag 22 augustus 2003

Kijk me aan ...
Al zijn blaadjes had hij uitgestrekt naar het raam. Hij baadde in de zon, koesterde zijn groene uitlopers en bloemetjes in haar warmte. Maar ik kon niet genieten van dat moois. Ik zag niet meer dan enkele uitgestrekte stelen.
Gisteren draaide ik hem resoluut om. Met zijn blaadjes in mijn richting, zodat ik kon genieten van zijn kleine witte bloemetjes. Maar ik moet toch niet zo'n aangenaam gezelschap zijn want deze morgen heeft ie zijn blaadjes alweer richting het raam gekromd.
Koppige plant!

Geen opmerkingen: