T
Koffie is te sterk, melk te koud. Soep past gewoon niet bij het ontbijt en chocolademelk is mijn ding niet. Thee werd het volgende probeersel aan de ontbijttafel. Ik kook water en laat het theezakje in het water plonzen. Het water kleurt langzaam donker en een weeë geur stijgt op.
"Neen, neen, neen", protesteert mijn maag. "Iets dat zo ruikt dat speel je deze morgen niet binnen. Probeer het deze middag nog maar eens."
Ik duik opnieuw in de kast en diep daar een blikje fruitthee op. Een zalige snoepjesgeur kriebelt mijn neus. Mmmm, hier krijg ik wel zin in. Ik kieper een beetje in een thee-eitje en dompel het in een nieuwe kop heet water. Onmiddellijk kleurt alles dieprood en ruik ik vers fruit. Voorzichtig neem ik een slokje.
"Hallo smaak? Waar ben je?", protesteert mijn tong. "Dit is gewoon heel warm water met een kleurtje."
"Misschien moet je er een beetje suiker bijdoen", adviseert een slaperige stem aan de andere kant van de tafel. Ik kijk op van mijn kop en doe er een klein schepje suiker in. Niets. Nog een schepje. Nog steeds niets. Twee grote scheppen.
"Geweldig, nu heb ik suikerwater met een kleurtje", brom ik. Ik schuif mijn thee aan de kant en trek de fles fruitsap naar me toe. Zijn mijn smaakpapillen nu zo onderontwikkeld of doe ik iets verkeerd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten