zondag 7 september 2003

Mars
Ademloos bewonderen we hem. De planeet Mars, die volgens de sterrekundigen deze nachten uitzonderlijk goed zichtbaar is. Met een vest om me heen geslagen en een glas wijn in mijn handen staar ik naar de sterrenhemel.
"Daar, vlak boven je!", wijzen ze. Vaag zie ik een rond rood schijnsel. Een bijzonder zicht. We nestelen ons op de vensterbank.
"Vreemd, een hele planeet die daar ergens rondzweeft."
"Ja, het doet je beseffen hoe klein wij eigenlijk maar zijn."

"Waar kijken jullie naar?", vraagt mijn peter terwijl hij zijn hoofd buitensteekt. We wijzen naar de rode planeet.
"Daar vlak boven je kan je Mars zien."
Hij tuurt ingespannen naar boven en draait zich plots om. Even later komt hij met een grote zaklantaarn terug buiten.
"Waar was dat weer?"
Opnieuw wijzen we boven ons hoofd. "Daar je kan niet missen."
"Dat is Mars niet!", grinnikt hij en schijnt met zijn zaklamp naar de hemel.
Mars zweeft opeens eigenaardig dicht boven ons. Zo'n 100 meter en is verbonden met twee stevige draden.
"Dat is volgens mij een markering voor de vliegtuigen op een hoogspanningskabel", buldert hij van het lachen terwijl hij weer naar binnen loopt.

Geen opmerkingen: