Metamorfose
De man in zijn nette pak viel op. De scherpe vouw in zijn broek. Zijn felgekleurde stropdas en een zonnebril in zijn achterovergekamde haar. Hij paste niet in deze supermarkt. Hij paste niet bij de zuivelafdeling tussen de kaas en eieren. Met het mandje aan zijn arm zag hij er lachwekkend uit. Een karikatuur van zijn eigen zelf. Een vette knipoog naar alle maatpakken en stropdassen.
Ik kreeg een vaag gevoel van herkenning terwijl ik hem bekeek. Iets aan deze man kwam me bekend voor. Terwijl hij een pakje kaas in zijn mandje deponeerde zag ik een bekende flikkering in zijn ogen. Herinneringen borrelden terug op. Mijn studententijd. Mijn vroegere klasgroep. En de rebel van dienst: J.
De man in zijn nette pak en flitsende zonnebril was J. J. waar ik kilometers mee door Gent heb geslenterd. J. die vergroeid leek met zijn verschoten jeans en afgewassen T-shirt. J. die zwoor bij het vrije leven. Die de wijde wereld zou intrekken, alles achter zich zou laten. Die J. stond daar voor me in zijn zwarte grote mensenpak.
Mensen veranderen snel als je even niet kijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten