maandag 15 december 2003

Hoi
Ze krult zich nog helemaal in zichzelf op, alsof ze nog niet weet dat ze geboren is. Haar knuistjes drukt ze stevig tegen haar kinnetje aan. Met haar beentjes opgetrokken kruipt ze weg onder haar dekbed.
Ze is klein, zo klein. Net een mini-versie van zichzelf. Ze past juist in mijn twee handen.
"Dag kleine", fluister ik zacht.
Ze opent even haar ogen, geeuwt en kruipt opnieuw tegen haar mama aan.

Geen opmerkingen: