Lui en Lekker
Ik word wakker onder een wirwar van dekens. Jij zit op de rand van het bed. Streelt mijn haar uit mijn ogen en schuift mijn bril op mijn neus, want die durf ik soms nog eens vergeten. Van onder mijn dekbedfort gluur ik naar het nachtkastje. Boterkoeken, fruitsap en een marsepeinen paashaasje. In één beweging rol je opnieuw in bed en trekt de deken tot onder je kin op. Samen genieten we van tekenfilms, boterkoeken die stuiven van de suiker en een schichtig zonnetje dat voorzichtig door de gordijnen piept.
Het is een dag die langzaam voortkabbelt. Een dag die tot in het oneindige lijkt te rekken. We wandelen door een verlaten studentenstad, nestelen ons in zachte bioscoopzetels om te genieten van "Big Fish" en vegen de popcornkruimels weg als we naar buiten lopen.
In de auto zet ik mijn bril af. Vage lichtjes zoeven aan mijn raampje voorbij.
"Wanneer was je voor het laatst echt gelukkig?", vraag je plots.
Ik kijk naar buiten. Rode, witte en gele vlekjes dansen door elkaar. "Daarnet, zo'n tien seconden geleden", mompel ik.
Ik kan je gezicht niet zien, zo zonder bril, maar ik weet dat je glimlacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten