Werk
Een kleine week ziek en een kleine week vakantie zorgen voor een acute ritmestoornis. Lang slapen tot laat in de nacht lezen. De hele dag eigenlijk niets doen en steeds was ik me vaag bewust van heel wat werk dat nog moest gedaan worden. Als pesterige vliegen zoemden ze rond mijn hoofd.
"Jammer dat het voorbij is?", vroeg lief zondagavond laat.
"Neen", schudde ik. "Eigenlijk wel een beetje blij."
Een wekker in de vroege morgen en één uurtje op mijn werk. Dat was voldoende om me er weer middenin de realiteit te keilen. Wat miste ik ook al weer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten