Overtuiging
In de kast hangt een dieprood kleed. Fijne schouderbandjes en lichte ruisende stof. Ernaast, nog netjes in de doos, een paar sandaaltjes met (hoge) hakken. Ik laat het kleed over mijn hoofd glijden en trek mijn (hoog)gehakte schoentjes aan. De stof dwarrelt rond mijn voeten met elke stap die ik zet. Ik wandel weg van de spiegel, knijp mijn ogen dicht, draai me om en kijk naar mijn spiegelbeeld. "Niet slecht", overtuig ik mezelf. "En trouwens", voeg ik er stilletjes aan toe. "Iedereen kijkt toch naar de bruid."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten