Slot
Mijn moegedanste voeten protesteerden bij elke stap. Een pijnscheut vlamde op in mijn enkel en nestelde zich in mijn kuiten. De auto kwam met elke stap dichterbij. Eerst een wit stipje aan het verre einde van de parking tot een dankbare muur om tegenaan te leunen.
Ik sloot mijn ogen en verplaatste mijn gewicht naar mijn andere been.
'Sleutels?', hoorde ik Lief vragen terwijl hij op mijn neus tikte.
Ik veranderde van been en schudde mijn hoofd. 'Die heb jij.'
Lief klopte op zijn zakken. 'Neen echt, niet.'
We draaien ons allebei naar de auto en turen door de ruitjes. Daar in het contact bengelden de autosleutels. Startklaar, maar de deuren waren op slot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten