woensdag 16 maart 2005

Werkplek
De ramen staan open, zodat de wind vrij spel krijgt in de gang en de bureau's. Deuren knallen dicht en zware flessen die openstaande ramen tegenhielden knallen tegen de grond. Een stapel papier kiest ruisend het luchtruim en dwarrelt in de traphal naar beneden. Een onuitgesproken gevoel van tevredenheid en vrolijkheid zweeft door de gangen.
Na de lunchpauze vind ik een pakje op mijn bureau.
'Een laat welkomscadeautje', fluisteren twee collega's die tot aan de deuropening geslopen zijn. Uit het inpakpapier komt een klein, vrolijk gestreept theepotje tevoorschijn met bijpassende mok waar mijn handen net rond passen.

Het kriebelt en het is niet alleen de lente. Ik voel me thuis.

Geen opmerkingen: