maandag 23 mei 2005

Dweiltje gooien
15 meter bij 50, concludeerde ik nadat ik met grote passen door de zaal gelopen was. Ruw geschat, maar de vraag 'Ga jij er nog snel eens met de dweil overheen?', werd plots heel wat minder vrijblijvend. Met een trekker van amper 50 cm breed zijn heel wat halen nodig om de vloer op te poetsen.
Een uur later was ik halverwege de zaal gevorderd. Een glimmend, nat deel en een stoffig, droog deel.
Norah Jones hielp me door het laatste moeilijke deel. Zwierige rondjes draaien met een natte doek achter me aan op de tonen van 'Feeling the same way'. Haar stem door de koptelefoon in mijn oren. Mijn stem galmend door de lege zaal. Toen ik de laatste vierkante meters oppoetste was ik ervan overtuigd: Norah Jones en ik samen, dat geeft vocaal vuurwerk. Nogmaals repeat en extra zwierige rondjes om het karwei af te sluiten. We waren een gouden zangduo.
Nu nog de kans vinden om ook die ene onverwachte toeschouwer daarvan te overtuigen.

Geen opmerkingen: