vrijdag 27 mei 2005

Kleine dingen
De muziek klonk al enkele weken stilletjes uit de boxen van zijn computer. "Eén van de weinige zangers die teksten zo mooi in de muziek kan passen." vertelde hij. Verdere discussie was niet mogelijk. Zijn computer, zijn muziek. Ons bureau dat wel, maar hij was eerst. Hij wilde best een set oordopjes meebrengen. Dan zou hij wel zwaaien als mijn telefoon rinkelde. Maar die muziek had hij 's morgens nodig, even hard als ik mijn kop koffie.

Vandaag geen collega, geen muziek. Op mijn bureau wel een cd met een post-itje: "Groetjes" en "Wedden...?".

De zon warmt het gebouw langzaam op en de muziek kabbelt door de lege bovenverdieping. Ongemerkt is het een deel van mijn ochtend geworden, bijna even hard nodig als een sterke kop koffie.

Geen opmerkingen: