Als een verlaten school
Deze middag zullen ze in collonne de voor-en achterdeur uitzwermen. Op weg naar afspraken of een vervroegd weekend. Mij rest de tijd tussen 12 en 17u in een verlaten gebouw.
'Het voelt aan als een speelplaats van de dorpsschool in de zomervakantie', mailt een collega. 'Eenzaam, omdat je weet hoeveel leven er overheen kan dwarrelen.'
De telefoon zal zwijgen.
De voordeur zal niet open en dicht zwaaien.
Er zullen geen voeten roffelen op de trap.
Ik zal een kan koffie zetten voor mij alleen.
Luisteren hoe mijn vingers ratelen op het toetsenbord, terwijl de gloeiend hete koffie langzaam afkoelt in de gestreepte mok ...
en deze keer niet vergeten om de koffiezet uit te schakelen voor ook ik in weekend vertrek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten