6u30
Hij is één hoopje babygeur, dons en deken. Tijdens de nacht bijna overdwars gerold, met zijn neus tegen de stof van de wiegwand.
Zijn anders wapperende handjes liggen nu stil. En opeens zie ik weer zijn babyknuistjes.
Bijna ineengekruld, maar net niet.
Bijna open, maar net niet.
Hij is één pakketje kleine baby. Heel even lijkt hij weer splinternieuw.
Even zijn we in een andere wereld.
Het moment voor ik mijn wijsvinger zacht over zijn wang laat glijden.
Het moment voor hij zijn gezicht in allerlei grimassen vouwt en zich wiebelend van links naar rechts uitgebreid uitrekt.
Dan is hij weer Jasper, exact zeven maand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten