maandag 18 februari 2008

Doe eerst van klik en dan van lees:

We wervelden samen rondjes, als tegenwicht van elkaar. De kamer vermomde zich in witte en donkere vegen en we tolden steeds sneller verder in wat meer en meer op de binnenkant van een klosje garen leek. Hij schudde wild met zijn hoofd van links naar rechts en liet zijn lach door de muziek kolken. Uiteindelijk klampte KleineMan ook zijn blik aan de mijne vast. En ik wervelde verder met mijn ogen gelijmd aan het mooiste wat er is: Puur, onversneden plezier en vertrouwen.

De wereld draaide nadien nog even heel erg voelbaar door.

Geen opmerkingen: