vrijdag 28 maart 2008

[wijvenweek] Kleine terrorist

Ik kan natuurlijk benadrukken dat hij verantwoordelijk is voor:

De pijnlijkste 17 uur van mijn leven.
Nachten zonder slaap of in het beste geval onderbroken door twee uur durende huilbuien.
Een verwonderd publiek bij nog maar eens driftbui in de supermarkt.
Talloze gisspelletjes met als steeds terugkerend thema: 'maar waarom ben je nu aan het huilen?'

Maar veel belangrijker is hoe dat allemaal in het niets verdwijnt bij een simpele 'ma-ma' en een brede glimlach. Er is maar één kleine terrorist die daar in slaagt.

Geen opmerkingen: