zondag 22 maart 2009

Kijk
Ze kijkt me aan met ogen die ik al mijn hele leven ken. Ze kijkt me aan met het grijsgroen dat heel mijn jeugd vulde. Van opgetogen, blij tot donderend en boos. Mijn mama kon alle blikken aan. En nu kijkt mijn dochter me met net diezelfde schakering aan.
Een kleindochter met de ogen van haar oma. En daartussenin zit ik onverklaarbaar blij te wezen.

Geen opmerkingen: