woensdag 17 maart 2010

Boom & In
Daar in die hoogste boom, helemaal bovenaan. Dat ben ik.
Dat menselijk wezen van nog net geen meter hoog beneden aan de stam. Dat is KleineVent.
Hij is de reden dat ik hier zo hoog in de boom zit.
Ik ben de reden waarom hij niet wil stoppen met roepen dat ik naar beneden moet komen.
Ik denk dat zoiets een patstelling heet.
Ik denk ook dat ik hier nog even blijf zitten.
Met mijn hoofd in de wind, vogels rond mijn oren en zon op mijn wangen.

1 opmerking:

tijdtussendoor zei

Troost je, dat gaat over maar je hebt het weer wel prachtig verwoord!