donderdag 4 maart 2010

In de categorie: Ooh-kay?

'Ik hoorde onlangs iets treffends op de radio', vertelde mijn vader. KleineMeid kronkelde woest op zijn schoot. 'Over kinderen hebben.'
'Aah?', doe ik terwijl ik KleineMeid op mijn heup hijs.
'Dat je ze doodgraag ziet. Je ze nooit kan missen. Ze zo'n wezelijk deel van je leven zijn, dat ze bijna een deel van jezelf zijn.'
'Mmmm?', doe ik terwijl ik KleineMeid met één arm op mijn heup hou en met de andere hand probeer koffie te zetten.
'Maar minstens éénmaal per dag', gaat mijn vader verder. 'minstens éénmaal per dag wil je ze in de hoogste boom die je kan vinden zetten, al is het maar voor even.'
Ik laat KleineMeid voorzichtig op de grond zakken en lach door haar protest heen. 'Of achter het behang.'
'Of het uit-knopje even gebruiken.'
'Ben je niet blij dat die tijd voorbij is?' vraag ik en pel KleineMeid opnieuw van mijn been.
'Wie zegt dat die tijd voorbij is?'

4 opmerkingen:

Autumn Leaf zei

Schitterend!

prutsen zei

Geweldig!

Miss Puntkomma zei

Eerlijkheid moet je 'm wel nageven ;-)

Anoniem zei

:)