donderdag 16 september 2010

Muntje

De dag wankelde als een muntje op zijn kant. Een meewarige wolk boven mijn hoofd duelleerde met de tomeloze energie van twee blije kinderen die de kamer door stuiterden. Ik wou terug in bed, droomloos slapen. Maar ik wilde evengoed naar buiten. Lopen, energie naar binnen zuigen.
Toen hoorde ik dit:


(Ozark Henry - This one's for you)


De dag viel.
Net daar waar hij hoorde
en liep als tranen over mijn wangen.

Geen opmerkingen: