Boos
Haar lijf staat strak gespannen. Knuisten als kleine betonblokken.
Haar plakt krullend aan natte wangen en snot loopt ongehinderd in een opengesperde mond.
Haar ogen vlammen, ze loopt bloedrood aan en laat mijn blik niet los.
Ze is alle woorden kwijt. Ze is alleen nog één langgerekte, grommende WAAAAAAAAAAAAAAH!'
Ze is een gekwetst dier, het vertrouwen in alles en iedereen kwijt. Ze deinst terug in een hoekje als ze opengestrekte handen ziet. Het gebrul zwelt aan bij elk sussend woordje. Ze wordt meer paars dan rood.
Deze morgen omdat de boterham 'niet sjo' lag ....
2 opmerkingen:
Haha, kleine drama queens zijn het hé. Komt me zeer bekend voor.
Mijn feedreader ziet soms dingen die er ondertussen niet meer zijn.
Ook al staat ze niet meer aan deur, zou het niet fijn zijn te denken dat ze ergens (waar het ook zij) de boel toch een beetje in de gaten houdt.
Het slijt niet, hé, hoe graag we het willen.
Een reactie posten