woensdag 5 september 2012


Dit is het geluid van alleen zijn.
Van de illusie dat de wereld even stilstaat. Dat er tijd is en dat die er gewoon is. Van het gevoel dat er ruimte is en dat die er ook gewoon is.
Het geluid van niets-moeten, behalve gewoon je ogen sluiten.
Dit is het geluid van zijn. Simpelweg gewoon zijn, met een leeg hoofd en een open hart.
Dit is het geluid van rust. Rust in hoofd, lijf en leden.
Dit is het geluid van enkele tranen die syncroon hun weg naar beneden dansen.
Gewoon omdat er even ruimte voor is


bij 'Un comptine d'un autre ete' - Amelie Poulin
 

4 opmerkingen:

Unknown zei

Heerlijk

Miss Puntkomma zei

Dikke tranen. Elke keer opnieuw.

Emilie en Moïra zei

Ook een van mijn favorieten. Prachtig!

veerle zei

Klinkt als een meditatie.

Bijzonder mooi!