donderdag 8 november 2012

De keerzijde van een beste vriend

Deze, welteverstaan.
Voor iemand die niets heeft met knopjes en techniek, blijf ik na een jaar nog altijd ongewoon lyrisch over mijn e-reader. Heel mijn bibliotheek bij de hand, nooit geen gewik en geweeg meer over welk boek wel en welk boek niet mee kan op reis. Vanuit mijn zetel previews downloaden.
Nog altijd blij met mijn Kobo, ik.
En toch is er één groot gemis. Want ik ben zo'n lezer die uit enthousiasme kan gaan preken. Als ik een boek geweldig vind, wil ik het op alle nachtkastjes krijgen en vaak duw ik mijn gelezen exemplaar simpelweg in de pollen van mijn gesprekspartner. Weer een nachtkastje bij met een geweldig boek op.
Jammer genoeg lezen de leeswurmen in mijn vriendenkring nog op de degelijke manier en vertikken ze het om een e-reader aan te kopen. Iets met de geur van papier en het gewicht van een nieuw boek in je hand kunnen wegen.
Dus als we weer een rondje doen 'wie las wat en wat is de moeite' en ik ben weer aan het vertellen over dat geweldige boek dat je echt moet lezen, zie ik ze al fronsen.
Maar die heb je alleen digitaal zeker?

5 opmerkingen:

Fien zei

Ik ben nog steeds net als je vriendinnen en zou exact hetzelfde kunnen reageren als ik op je vorige logje deed.
Geef ons maar wat tijd ;-)

vervlogen dagen zei

Ik denk dat ik dit logje geschreven heb! Lees nu "Geschiedenis van de liefde" van Alice Krauss. Heerlijk! (denk: Jonathan Safran Foer)

veerle zei

Leest papier dan echt niet gezelliger? Heel eerlijk?

KRuiMeL zei

@veerle: Heel eerlijk, neen. Het maakt echt geen verschil uit.

KRuiMeL zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.