woensdag 4 december 2013

En zo schrijf ik nog eens iets...

Ik kreeg vorige week een stokje van i. aangereikt, over schrijven. Wat i. vindt dat ik dat kan. (Dankje i.) En aangezien het stof hier al vingerdik op deze blog samengetroept ligt, buig ik me dankbaar over deze vragen om iets te schrijven over schrijven.

Hoe ben je er achter gekomen dat je schrijftalent bezit?
Schrijven was hetgeen waar ik nooit moeite moest voor doen. Ik heb nooit gekreund van ellende omdat er een opstel moest geschreven worden, in tegenstelling tot alle vormen van wiskunde of mezelf over de bok of plint lanceren. Woorden op een rij zetten lukt me gewoon. Ik denk dat het mijn juf uit het derde leerjaar was die me er attent op maakte dat ik dat echt kon, schrijven. Ik glunderde toen ze het vertelde en zakte vervolgens diep weg onder mijn bank toen ze me vroeg om vooraan de klas mijn opstel voor te lezen.

Als je schrijversinspiratie een stad zou zijn, welke was het dan? En waarom?
Als mijn inspiratie al een stad zou zijn, doe dan maar Parijs. Omdat de stad een vleug nostalgie uitstraalt. Maar evengoed omdat ze heel wat terrasjes telt waar ik me op zou nestelen met een goede koffie en mijn geliefde Moleskine.

Wat heb je nodig om goed te kunnen schrijven?
Ik heb vooral inspiratie nodig. En eenmaal dat idee er is, dan heb ik iets nodig om te schrijven. Bij voorkeur iets met een klavier omdat ik sneller kan typen, dan ik met de hand kan schrijven. Als ik typ, kan ik de zinnen die opborrelen makkelijker vangen.
Wat ik niet kan, is voor het scherm gaan zitten en denken 'nu ga ik schrijven.' Ik vlucht weg van knipperende cursors. Ofwel ga ik zitten en begin ik als een dolle te typen, ofwel klik ik het lege blad weg en kijk eens of er iemand ergens op het www iets te vertellen heeft (en er is altijd wel iemand).

Ik ga er even vanuit dat je trots bent op je schrijftalent. Waar blijkt dat uit?
Tsja, dat ik alles al een kleine tien jaar hier op het internet gooi.

Als je bevestiging zoekt voor je blogs, waar vind je die dan?
Vooral in de comments. Ik vind het altijd leuk om te lezen dat er iemand een opmerking achterlaat.

En nu het ding met stokjes en stokjes doorgeven. Ik gooi mijn stokje graag op de hoop die Marie, Lilith en Ysabje (waarschijnlijk) al kregen. En ook naar Roos en Octaview over de grens.

3 opmerkingen:

Roos zei

Ik ben bij de eerste regel, en denk leuk! Halverwege denk ik: goh, ik zou heel andere dingen antwoorden. En bij de laatste regel: qui, moi???

Bijzonder, dit inkijkje. Ik ben niet zo (=helemaal niet) van de stokjes, maar zal er eens diep over nadenken. Speciaal voor jou!

KRuiMeL zei

@Roos: Als je helemaal niet van de stokjes bent, zie het dan als een mooi compliment van iemand die graag bij jou komt lezen.

Marie zei

Ik heb dit helemaal niet gezien, en ontdek het nu pas :-)