Posts tonen met het label brieven aan. Alle posts tonen
Posts tonen met het label brieven aan. Alle posts tonen

maandag 20 juni 2016

Een tiener, begot



Liefste oudste van me,

Het is waar wat ze zeggen. Een mens knippert even met z'n ogen en een decennium is voorbij. Of, om er nog maar een cliché tegen aan te gooien: het lijkt pas gisteren dat ik je kersvers in mijn armen hield.
En kijk nu!
Er is al lang niets meer van dat baby'tje, peutertje of kleuter in je te bespeuren. Je bent een compact pakketje vol manieren, voorkeuren en streken. En ik blijf me maar afvragen wanneer dat gebeurd is. Blijkbaar heeft de tijd dus echt twee versnelling. Eentje standje 'stervenslangzaam' speciaal voor die nachten waar er niet geslapen kan mag worden en de driftbuien aan de kassa in de supermarkt. Ondertussen razen de jaren door aan standje 'lichtsnelheid'.
Zelf lijk je er niet om te malen dat er plots twee cijfers op de kroon bovenop je hoofd staan. Wel kreeg ik de vraag hoe je dan volgend met je handen kan tonen dat je elf bent. Maak je er nog niet druk over. Dat zijn zorgen voor binnen 365 dagen, vriend.
Een tiener, begot.
Ik troost mezelf met het feit dat je met je 1m32 tenminste nog een tiener bent in pocketformaat. (gelukkig zit het er dit jaar nog niet in dat je boven mijn hoofd groeit.)

En als ik één iets geleerd hebt uit de afgelopen tien jaar is het dat het alleen maar leuker en leuker wordt.

kus,
mama

donderdag 5 februari 2015

Brief aan de 16-jarige Kruimel #boostyourpositivity

Lieve Kruimel,

In mijn hoofd ben jij niet veel jonger dan ik. Daar gaan mijn hersens een beetje van kraken. Is het al 20 jaar geleden dat ik jou was? Jij vindt mij waarschijnlijk verschrikkelijk oud. Ik vind dat we niet zoveel verschillen, alleen ben ik wat wijsheid rijker. Er zijn er alvast vijf die ik je wil meegeven. Zonder al te veel te verklappen van wat er komt.

1. Die anderen doen ook maar wat
Je bent een meisje dat niet graag opvalt. Verlegen, iemand die niet zo graag gezien wil worden. Als ik je nu bekijk vraag ik me af waarom. Je hebt het typische lijf van een zestienjarige. Een al benen, een buik die nog niet door twee mini-exemplaren werd uitgetest op zijn rekbaarheid (en ja, ook de acné van een zestienjarige. Die mag je houden, btw). Je zal jezelf nog lang verstoppen in donkere, veel te grote truien. Het zal nog tien jaar duren voor je überhaupt een paar hakken koopt en iets anders uit je kleerkast pakt dan een jeansbroek en T-shirt. En toch hoop ik voor je dat je vroeger dan ik leert om je niet aan te trekken van wat anderen van jou denken, toch niet op het vlak van uiterlijk. Er komt een dag dat het je geen moer kan schelen wat een ander denkt van hoe jij eruit ziet en dat is een heerlijk gevoel.

2. Eerst doen dan durven
Je zal dingen moeten doen die buiten je comfortzone liggen. Dingen die voor een ander geen punt zijn, maar die jou een bibber in je kaak bezorgen. En je zal leren om dingen te doen en ze dan pas te durven. Probeer de zin 'maar dat kan ik niet' uit je vocabulaire te schrappen.
Het zal ook niet zo lonend zijn als ik het nu laat uitschijnen. Er zijn kansen die vol in je gezicht exploderen, nadat je ze aangepakt hebt. En toch, ook daar zal je iets uit leren.

3. Koester de mensen om je heen.
Sommigen zullen er niet zo lang meer zijn. Je zal op korte tijd drie mensen verliezen die je heel nauw aan het hart liggen. Maar laat daar nu je hoofd niet bij hangen. Nu zijn ze er nog. Koester de mensen om je heen. Gebruik je tijd om te praten met hen in plaats van de boze puber uit te hangen. En neem afscheid. Zelfs als je het op dat moment echt niet wil. Zelfs als je denkt dat je zo zal breken dat er geen lijmen meer aan is, neem afscheid en laat los.

4. Leer vooral stevig op je eigen voeten staan.
Je hebt zoveel lieve mensen om je heen, die je steunen en waar het moet je een duwtje in de rug of een stamp onder je kont geven. (en geloof me, dat laatste zul je een paar keer nodig hebben). Maar wat je echt moet beseffen is dat je niet altijd en overal kan leunen op een ander. Kijk eens naar beneden, daar zijn twee voeten die jou perfect kunnen dragen. Gebruik ze en vertrouw op ze.

5. Schuif dit binnen 20 jaar onder je eigen neus.
Ik hier nu wel als een grote mevrouw waarheden verkondigen, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn 56-jarige zelf mij nu ook nog maar piep en onervaren zal vinden. Hou ze bij, deze wijsheden. Duw ze met regelmaat van de klok onder je eigen neus. We zullen er allebei ons voordeel uit kunnen halen.

Enjoy the ride, 16-jarig meisje. Het wordt mooi!

liefs,

maandag 2 februari 2015

dat ik je mis

Mama,

Gisteren trok ik mijn schouders naar achter en duwde de deur open van de tearoom waar wij altijd halt hielden tijdens een wandeling door het stad. Jij ging steevast voor koffie en carré confituur. Ik zag toen de heil van koffie nog niet in en settelde voor een cola.
16 jaar liep ik langs de etalage, zonder ooit eens binnen te gaan. Omdat het iets van ons was en die 'ons' tegenwoordig ontbrak.
Gisteren haalde ik diep adem en zocht een tafeltje achteraan uit.  Ik bestelde koffie en gebak. De bestelling kwam met één weggeslikte traan ... omdat ik je nog steeds mis.

Liefs, 

dinsdag 16 december 2014

Shooting Stars


Beste Tommy,

Jij kent mij niet. Ik ken jou ook niet. Je passeerde vorige week even over mijn televisie. Het is vrij zeker te zeggen dat ik je nog altijd niet ken.
Maar jij kwam en danste. Ik keek op van mijn boek, bleef hangen en genoot. Niet van het programma (na jou won mijn boek het opnieuw van het scherm), maar van jou. Hoe je opging in de muziek. Hoe je een liedje dat ik anders nooit zou opgemerkt hebben kon opzwepen tot één bal vrolijkheid.
Je zorgde ervoor dat ik nog voor de aftiteling van het programma over het scherm rolde al had opgezocht op welk liedje je uit de bol ging.
'Shooting Stars' van Bag Raiders zo bleek. En met één klik zat het in mijn afspeellijst

Deze morgen op de fiets serveerde mijn afspeellijst me 'Shooting Stars'. De zon gloorde aan de horizon. Nog niet genoeg om de wereld in vuur en vlam te zetten, maar een voorzichtige aanzet. En terwijl ik fietste en luisterde barstte mijn hart open van contentement. Niet alleen door het lied, maar nog meer het beeld op mijn netvlies van een man die de ziel uit zijn lijf danste.

Merci daarvoor.

Kruimel