Voorbode
Ik was diep in dromenland gedwaald. Droomde over een stadssafari op de rug van een giraffe - ik moet toch eens zo'n verklarend dromenboek kopen, kan nog leuk worden - tot er opeens een zacht gezoem vlak naast mijn oor opdook.
Geen droomgezoem, maar levensecht gezoem. Ergens in een miliseconde tijd moet ik van de rug van mijn giraffe gegeleden zijn en terug in mijn bed beland zijn waar lief slaperige ksst-bewegingen maakte.
"We moeten het muskietennet ophangen", murmelde hij.
"Het is één klein mugje", protesteerde ik en dook onder mijn deken, weg van het gezoem op zoek naar nieuwe dromen.
's Morgens, ergens tussen "goeiemorgen" en "moet je werken deze avond?" kwam het.
"Gaan we vanavond zo'n groot muskietennet kopen. Eentje die over een tweepersoonsbed past?"
"Het was één mugje. Eén klein mugje!", gierde ik ongelovig.
"Dat was de verkenner voor de rest die morgen komt."
"Het is april!"
"Goed dan slaap jij maar zo, maar ik hang het muskietennet. Eigen schuld als die muggen morgennacht een fuifje komen geven aan jouw kant van het bed."
Is er misschien een invasie aangekondigd, waar ik niets van weet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten