vrijdag 6 augustus 2004

Besluiteloos
Hij is net als de windhaan boven op de kerktoren. Of beter, een supergevoelige windhaan boven op de kerktoren. Hij verandert van besluit telkens de wind van richting verandert. Van ja, naar misschien, over toch, naar neen. Elk besluit vergt een parcours van vooruit, terugkeren, heroverwegen, even pauzeren, nog eens bekijken. Een ja van daarnet is nu een neen, maar ondertussen goed onderweg om een misschien als ... te worden.
Met een weekend in zicht waar niets aan onze badkamer kan gedaan worden wil ik even de rotzooi ontvluchten. Het stof laten wegblazen en mijn oren wat rust geven van het kabaal van de afgelopen week. Met de tent drie dagen een tikje naar het zuiden afzakken. Wandelen langs grote kliffen, golven over mijn tenen laten rollen. Hij wikt en weegt. Bekijkt het lijstje van wat in de koffer mee moet en zucht. Ik bid voor wat windstilte en pak ongemerkt verder in.

Geen opmerkingen: