Home Made
De foto. Het was een puntje van mijn to-do-lijstje dat steeds luider en dringender om aandacht schreeuwde.
Ik!Ik!Ik! sprong de krabbel op en neer op mijn lijstje, boos om het tekort aan aandacht. Maar hoe ik ook zocht. De perfecte foto liet zich niet vinden. Of de personen in beeld waren te jong, te oud. Dan was het bestand weer te klein. Verkeerde kleur, verkeerde opstelling, verkeerde ... .
'Ik weet wat ik zoek', mijmerde ik na de vijfde hopeloze zoektocht.
'Dan maken we de foto gewoon zelf', antwoordden twee collega's.
En zo beland je dus met drie vooraan in een mini Ford Fiesta, met twee knalrode zetels in de koffer gepropt op zoek naar het perfecte weiland met de perfecte horizon.
En zo besef je opeens dat je onder prikkeldraad aan het kruipen bent, waar stroom op staat. Dat het net geregend heeft en dat weilanden wel eens zompig durven zijn.
En zo sta je dus met de camera in je hand je collega's te dirigeren:
'Je hand wat hoger!'
'Leun wat dieper door!'
'Beweeg je voet wat meer naar links!'
En zo mail je - nadat je de modder van je schoenen geschraapt hebt - de foto door naar de vormgever.
'Mooi beeld! Waar heb je dit vandaan?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten