Grenzen
Het leek onophoudelijk te regenen: de druppels roetsjten langs het raam naar beneden, de lucht kleurde onverstoorbaar grijs en even voelde de wereld piepklein aan. De bank, Jasper en ik - met daarrond een nat regengordijn. Jasper leek helemaal verdiept in zijn nieuwste ontdekking - ik heb handjes! De wereld voelde klein aan, maar toch net groot genoeg.
Deze morgen glimden de gordijnen helder op. De lucht was lichtblauw en het gras glinsterde na van een nachtelijke regenbui. Ik nestelde me met Jasper op het terras. Uit de holte van mijn arm klonk gebrabbel. De wereld voelde wijds en groot aan, maar toch net klein genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten