vrijdag 31 oktober 2008

En?
Bent u het nog niet beu? Enkele vage flarden over meer buik dan Kruimel. Over lastig, zwaar en aftellen. En niet meer dan dat? Of het moet een liedje zijn.
Ik doe mijn best, echt waar. Maar mijn omgeving werkt niet echt mee.

Telefoontjes of ie er al is - (neen, we zullen echt wel iets laten weten)
Geïnteresseerd informeren hoe lang nog - (als ik dat nu eens wist, ik zette streepjes op het behang)
Is het nog niet te zwaar - (kijk eens goed hoe ik waggel en puf, dat geeft het een beetje weg, niet?)

En als kers op de taart mijn KleineMan deze morgen met een chocobesmeurde wijsvinger naar mijn buik: 'Nie beebie, is olifantje!'

Geen opmerkingen: