dinsdag 1 juni 2010

Ik wring em zijn nek om, die Murphy

Of ik antwoord simpelweg nooit meer op de vraag: 'Hoe gaat het nu 's nachts? Wil ze al wat doorslapen?'
En ik zeg zeker nooit meer vrolijk: 'Goed, het gaat super.'
Ze waren nog niet koud, die woorden, en daar liepen we al weer op en neer. Konden we al de mensen bijna horen snurken tussen de krijsbuien door.
Het is Murphy's schuld, ik zeg het je. 

Geen opmerkingen: