Even binnenpiepen
Groot en imposant staat hij in het binnentuintje op mijn werk. Op amper één meter van mijn raam. Een beeld van Romero. Gekerfd uit een oude eik en meer dan vier meter hoog. Het is een mooi beeld en ik kijk er graag naar. Maar ook de toeristen die zo talrijk in Brugge rondflaneren hebben dit beeld ontdekt. Sinds enkele weken worden dagelijks enkele groepen het binnentuintje binnengeloodst. Ze staan gezellig rond het beeld, poseren één voor één naast Romero.
Maar altijd is er wel eentje die met zijn rug naar Romero staat, niet geboeid door wat de gids te vertellen heeft. Hij duwt z'n neus tegen mijn raam en staart mijn bureau binnen. En altijd moet ik verschrikkelijk lachen als ik naar hen zwaai en ze opspringen als ze beseffen dat ik slechts op een halve meter van het raam zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten