Leven
Het is een plaats waar ik niet graag ben. Een plaats die me droevig maakt. Maar toen ik vandaag langs het kerkhof fietste kon ik niet anders doen dan vrolijk lachen.
Op elk graf, elke steen, stonden vrolijk gekleurde bloemen. Tulpen, rozen, viooltjes, hyacinten. Het hele kerkhof was veranderd in een golvende zee van kleur. Tussen de graven liepen mensen in lichte zomerkleren.
Vandaag gonsde zelfs het kerkhof van leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten