Tandarts
De hele dag word ik op hem attent gemaakt. Hij zit te kloppen, te duwen, te stampen, te trekken, ... . Hij doet alles wat maar enigzins pijn kan doen. Het is een klein pestertje en hij woont in mijn rechteronderkaak. In mijn verbeelding zie ik hem rondparaderen met een gemeen grijnsje. Als ik hier nu even duw, en daar een beetje trek? ... Jaha, dat voelt ze ook. Hmm, een welgemikte schop tegen deze zenuw. Whoehoew, dat doet blijkbaar veel pijn. En als ik nu ... . Volgens mij weet dat kiesje ook dat ik een heilige schrik heb van de tandarts. Van die stoel, die boor, dat doordringende gezoem, de geur, van alles. Hij weet het en blijft me treiteren. Maar nu is de maat vol. Eindelijk heb ik de moed verzameld om een afspraak te maken bij de tandarts ..... en dan blijkt dat die voor twee weken op vakantie is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten