Kunstenaar
Ik laat mijn pastelkrijtje over het papier glijden. In stilte juich ik. Voor één keer krijg ik daadwerkelijk op papier wat ik in gedachten had. Het ziet er goed uit. Ik bestudeer de bloem die geduldig model staat en teken verder. Na zoveel jaar heb ik mijn tekenvingers opnieuw van onder het stof gehaald. Ik teken, kleur, veeg en bedenk dat tekenen toch zoiets moet zijn als fietsen. Eénmaal je het onder de knie hebt, verleer je het nooit meer.
Manlief komt achter me staan en bewondert uitgebreid mijn kunstwerk.
"Mooi, heel mooi. Vooral hoe die kleuren in elkaar overlopen. Maar euh, wat stelt het voor?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten