Humor
De regen gutste over de bomen, de gevels en de late wandelaars in de stad. Met sombere gezichten doken ze weg onder een paraplu of haasten zich naar een schuilplaats om de bui uit te zitten.
Ik reed op mijn fiets door de straten, met een brede glimlach op mijn gezicht. De glimlach werd een grijns. Die grijns werd een giechel. Die giechel vloeide over in een schaterlach. Ik giechelde, grinnikte, gierde, snikte en hapte naar adem van het lachen. Voor het stoplicht hing ik over mijn stuur om bij te komen. De weinige voorbijgangers keken me geamuseerd-verbaasd aan terwijl ik gierend van het lachen verder door de straten bolde.
Dat heb je dan ook als op het geleende mini-discje opeens stukjes Nederlands cabaret blijken te staan. Toch iets waar ze stukken beter in zijn dan de Belgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten