Brilsmurfje
Na negen jaar opnieuw een bril op mijn neus zorgt voor ...
... desoriëntatie
(hé mijn scherpe blik stopt voorbij de rand van het glas)
... weg dieptegevoel
(twee glazen fruitsap tegen de grond)
... duizeligheid
(alles lijkt te schudden en te beven)
... geen inschattingsvermogen meer
(mijn voeten lijken wel twee meter ver, zo klein opeens)
... instant paardjesmolen als ik mijn hoofd beweeg
(draai, wieber, zwaai, ... )
En toch bleef die dokter maar over een bril doorhameren omdat het beter zou zijn voor mijn ogen. Gelukkig is het maar voor af en toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten