Zondagmiddaggevoel
De zondagmiddag is het niet zo druk in de bioscoop, .... dachten we. Beteuterd kijken we naar de rode knipperende woordjes. "Volzet" blinkt het naast de drie zalen "Finding Nemo".
"Om vijf uur dan maar?", halen we onze schouders op en kopen alvast kaartjes.
We wandelen door de stille stad op zoek naar een caféetje waar we terecht kunnen. Een studentenstad is de zondagmiddag uitgestorven, .... dat weten we nu ook.
Na een uur vouwen we onze handen om een warme kop koffie en we praten. Over alles en over niets. We lachen en zwijgen, genieten van deze zondag. Wrijven onze rode wangen en gloeiende oren weer wakker en warm. En we wachten. Wachten tot we ons in de zachte bioscoopstoel kunnen ploffen. We genieten. Van Nemo, Dory en de afkickende Bruce. We lachen en schrikken. We kijken af en toe naar elkaar. "Vind jij het ook leuk?!"
We praten uitbundig na terwijl we naar de auto lopen en naar huis rijden. Over de wreedheid van diepzeeduiken en aquariums. Over expressieve sardientjes en akelige kwallen.
We eten pizza en frietjes en vertellen flauwe moppen. Ik warm me aan dit zondagmiddaggevoel en sluit maandag nog enkele uren buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten