Boe
Op het moment dat ik de aftiteling van de thriller wegzap, krijg ik bange kriebels. Ik kijk voorzichtig de kamer rond vanuit de zetel. Het enige veilige eilandje in huis. Zag ik daar geen schaduw wegschieten? Durf ik nog wel naar de badkamer, helemaal alleen? Ik hoor achter me gekraak en duik schichtig ineen. Wiebe wandelt voorbij en kijkt me verbaasd aan.
"Kim, je weet dat je niet meer naar zo'n slasherfilms moet kijken, vlak voor het slapen", maan ik mezelf boos aan en glij voorzichtig uit de zetel.
Snel, snel, schiet ik in mijn pyama en pulk mijn lenzen uit mijn ogen. Voorzichtig schuifel ik de woonkamer terug in. Ik zie overal wazige schimmen flakkeren en zet mezelf schrap voor het geval iemand me langsachter vastgrijpt. Ik hol de trap op en de slaapkamer in. Vanop een veilige afstand spring ik in mijn bed. Je weet nooit dat er iemand zich onder verbergt, klaar om mijn enkels te grijpen. Ik verschuil me onder het dekbed. Trek mijn knieën op en krul in een bolletje. Op het moment dat ik het bange gevoel wat van mijn kan afschudden en me iets rustiger onder de dekens nestel, schuift manlief voorzichtig dichtbij en brult keihard "Boe!" in mijn oor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten