Uitwijden
"En dat brengt ons bij puntje 3.B.2." Ze tikte met haar pen op het papier, terwijl ze het project tot in de kleinste details uiteenzette. Ze dreef steeds verder weg, trok steeds groter wordende cirkels rond het onderwerp.
Ik wiebelde kriegelig op mijn stoel. Probeerde mijn trappelende voeten en trommelende vingers in bedwang te houden, terwijl ze onverdroten verder ging.
"Om nog even terug te komen op punt 7.D.2." Ze jongleerde met reeksen opsommingen, punten en voorwaarden. Van haar 5 minuten maakte ze zonder problemen 25 minuten. De ergernis in de groep gleed langs haar heen. Als een druppel droop hij langs haar en spatte open op de vloer. Ze merkte niets. Haar ogen blonken. Ze grijnsde "cool" op elke opmerking en liet haar breedste glimlach zien toen haar woordenstroom werd afgesneden met de woorden: "Bedankt voor deze korte uiteenzetting, Lies."
Een bijna onmerkbare zucht van verlichting waaide door de groep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten