Zachtjes
De temperatuur klimt voorzichtig naar aangename hoogten. De overbuurvrouw kijkt nu toch wel heel bedenkelijk naar haar - nog steeds vrolijk versierde kerstboom - terwijl de eerste toeristen in hemdsmouwen voorbij flaneren.
Ik open het raam op mijn bureau en zet het voor het eerst dit jaar op een kiertje. De plantjes op de vensterbank wiegen heen en weer in een briesje dat binnenwaait, alsof ze hun takken eens goed uitstrekken en laten uitwaaien. Een grote stapel papieren ritselt als de wind erdoorheen blaast. Zo waait er ook letterlijk een nieuwe wind door mijn bureau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten