vrijdag 7 mei 2004

Storm
Het borrelde binnenin, als water ver over het kookpunt. Bellen spatten open aan het oppervlakte, het geheel rommelde onheilspellend.
En toch was er niet veel nodig om de de storm binnenin te laten luwen. Een stem, meer niet. Zelfs geen woorden. Gewoon de kadans van een vertrouwde stem. Het sussende in de klanken, als zachtjes rollende golven.

Geen opmerkingen: