Audrey
Lief heeft het niet op Audrey Tautou. Haar glimlach en donkere ogen konden hem in ‘Amelie Poulain’ niet bekoren. ‘Un long dimanche de fiançailles’ was dus geen optie voor een namiddag cinema.
Maar dat was buiten het informatiebord gerekend. Alle films die we samen wilden bekijken: volzet, volzet, volzet.
‘We kunnen nog naar K3 , Garfield of Shark Tale’, mompelde ik, terwijl ik het bord bestudeerde. Lief haalde diep adem en liep naar de kassa.
‘Twee kaartjes voor Un long dimanche graag.’ Hij draaide zich om naar mij. ‘Ik zie je te graag, denk ik.’
De film was net begonnen. Hand in hand schuifelden we naar de eerste vrije stoelen die we op de tast konden vinden. Stil ploften we op de eerste rij neer. De glimlach van Audrey Tautou vulde het hele scherm. Lief keek en opeens fluisterde hij: ‘Dat is het dus.’
Vanavond mag ‘Amélie Poulain’ weer een rondje draaien in de DVD-speler. Want Lief, die is helemaal voor de charmes van Audrey Tautou gevallen.
O ja, zelfs los van Audrey Tautou is Un long dimanche de fiançailles een fantastische film
Geen opmerkingen:
Een reactie posten