Even
Het is donker, het regent en ik voel hoe ik zelf zonder woorden val. Ik nestel me in kleine hoekjes. Duik weg in vreemde werelden, verborgen achter de kaft van een boek. Ik knuffel mezelf in een verborgen hol onder mijn dekbed.
Ik kijk, ik droom, ik zing, maar ik heb heel eventjes geen woorden meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten