Lieve,
Iedere ochtend als ik door de donkere morgen rij, denk ik aan je. Als er in de verte kleine rode lichtjes voor me oplichten en ik achtervolgd word door tientallen kleine witte lichtjes, dwalen mijn gedachten af en lijk je eventjes dichter dan ooit.
Als de muziek door de auto kolkt, borrelen herinneringen op. Kleine verhalen die ik dacht vergeten te zijn. Heel even weet ik weer hoe je stem klonk, hoe je rook, hoe zacht je omarmingen waren.
In dat halfuurtje tussen thuis en werk, tijdens dat stukje gewoon rechtdoor lijkt het elke morgen net alsof je even terug bent.
Onzin natuurlijk,...
en toch ergens ook niet.
Kim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten