Schemering
De wereld is nog niet wakker als ik de voordeur sluit. Ze heeft al eventjes haar ogen open gedaan, een blik op de klokradio geworpen en zich behaaglijk terug in haar dekens gewikkeld. 'Nog eventjes', hoor ik haar denken. 'Nog heel eventjes omdraaien. Dan sta ik op. Dan kom ik in actie. Echt waar.'
De wereld slaapt nog als ik op de trein stap. Ik kijk tot aan de horizon zonder enig teken van leven op te merken. Spinvis, Gorki, Admiral Freebee, Sioen en de Mens houden me gezelschap terwijl ik door de nog slaperige wereld rijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten