Gemeentehuis
De man beukte op zijn typmachine. Het leek op een weloverwogen poging om die los door de tafel te rammen. Ondertussen brulde hij naar z'n collega, die een bureau verder verveeld rondjes op Internet surfte.
'En wanneer komt hij terug?'
'Morgen', mompelde z'n collega met een sigaret bungelend in zijn mondhoek.
'Geweldig, moet ik weer de hele dag op het gezicht van die lamzak kijken'
'Hmm...'
Even was het stil. De ene bleef lusteloos in zijn stoel hangend rondjes surfen. De ander ging weer verder met een tekst op papier te rammen.
Ik kuchte.
Schraapte m'n keel even.
Probeerde met een voorzichtig 'Excuseer?'
Hoestte nog wat luider.
Net toen ik overwoog om die ene aan de computer uit zijn trance te brullen, zag de typmachine-mishandelaar me staan.
'Ja!'
'Ik kom voor mijn paspoort'
'Ik hoop dat je een mooi fotootje mee hebt?' Er was weinig ironie in zijn stem te ontdekken. De nadruk op 'mooi' klonk bijna beschuldigend. Ik prutste mijn nieuwe pasfoto uit mijn schoudertas en schoof die over de balie.
'Mmmm, kan er mee door.'
Mijn pasfoto dwarrelde uit zijn vingers op de balie en bleef omgekeerd tegen een gom plakken. De ambtenaar trok ondertussen een blad uit een lade, streek de kreuken halfslachtig weg en prikte met zijn vinger onderaan de pagina.
'Hier tekenen!'
Ik krabbelde mijn handtekening onder zijn vinger.
'Zes weken!'
De aanslagen op de typmachine kon ik in de gang nog horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten