Over alles en niets
Grote Kleine Broer belt me op. 'Raad eens waar ik nu zit.' Slaapdronken prutste ik met het snoer van de telefoon. 'Op reis?'. Een geeuw blijft steken achter in mijn keel. 23u. Net een half uur in slaap om een zwaarder-dan-verwacht-weekend mijn lijf uit te jagen.
'Voor de tent. Uitzicht op de Mont Ventoux. Net genoten van een prachtige zonsondergang. En toen wilde ik gewoon even bellen.'
Ik zie ze voor me, Grote Kleine Broer en zijn meisje. Zij ineengekruld tegen zijn zijde. Een koele fles wijn op hun kramikkige picknicktafeltje. Zijn oude I-pod (één van de eerste , zus!) die zachte liedjes over hun stekje laat dwalen.
'Iets gehoord van papa? Waar ie ook zit.'
'Een beetje hoger dan jullie. Wijn proeven en even schandalig genieten van het leven', antwoord ik. De geeuw ontsnapt me toch.
'En jullie?'
'Als het weer meezit, dit weekend.'
'Waar?'
'In jullie richting, maar veel hoger. Kijken waar we in drie uur rijden raken.'
Eén weekend lang. Een gezin uiteengestrooid over 'La Douce France'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten